84

رویکرد سرمایه گذاری خارجی در طرح های پتروپالایشگاهی

رویکرد سرمایه گذاری خارجی در طرح های پتروپالایشگاهی
(سه شنبه ۱۵ دی ۱۳۹۴) ۰۸:۰۰

سرمایه خارجی در حکم یک غزال زیباروی است که در صورت فقدان امنیت، از دست شما خارج می شود

اهمیت سرمایه گذاری خارجی

 

امروزه آزاد شدن تجارت و از سویی جهانی شدن اقتصاد، امری است که برغم مخالفت ها، حتمی الوقوع و گریز ناپذیر است. پس در راستای ادغام اقتصاد جهانی و کسب سهم بیشتر از بازار جهانی و مهار امواج ناشی از پیوستن به این بازار، جذب سرمایه های خارجی که باعث رونق اقتصاد داخلی می شود، ضروری است.

سرمایه گذاری خارجی یکی از عوامل رشد نرخ اقتصادی کشورها محسوب می شود و کشورها در صدد تسهیل ورود سرمایه گذار به کشورهای خود بوده و با تدوین قوانین و مقررات متناسب با سرمایه گذاری و ارائه تشویق ها و تخصیص معافیت ها و عوارض ... در جهت جذب سرمایه های خارجی گام برمی دارند. حقوق سرمایه گذاری خارجی شامل قواعدی برای تضمین امنیت سرمایه گذاری و تسهیل گردش اموال در کشور میزبان سرمایه است. باید اذعان داشت که سرمایه خارجی در حکم یک غزال زیباروی است که در صورت فقدان امنیت، از دست شما خارج می شود. از این رو، کشورهای در حال توسعه، در سنوات اخیر سعی کرده اند که ساختار و بستر حقوقی لازم را در قوانین و مقررات سرمایه گذاری خارجی خود در راستای بالا بردن ضریب امنیت سرمایه های خارجی و کاهش ریسک بوجود آورند.

اهمیت سرمایه گذاری خارجی به عنوان معیاری برای سنجش پویایی رونق و توسعه هر کشور بویژه از منظر کشورهای نیازمند توسعه، انکار ناپذیر است. با این وجود، باید دانست که ضمن تسهیل قوانین و مقررات سرمایه گذاری خارجی و اتخاذ مشوق های لازم جهت جذب سرمایه های خارجی، نباید منابع کشور را با انعقاد قراردادهای سرمایه گذاری مشترک به خطر انداخت.  بنابراین، امروزه، بکارگیری ساز و کار  پویا برای جذب سرمایه های خارجی به عنوان عامل کارآمدی در توسعه صنعتی کشورها مطرح می باشد.

سرمایه گذاری خارجی با وجود آثار مثبت و مزایای غیر قابل انکار خود، در صورت فقدان برنامه ریزی دقیق و هدفمند در جذب و جلب سرمایه های خارجی و رعایت الزامات متنوع پروژه های سرمایه گذاری، دارای تبعات و آثار منفی و مخربی خواهد بود، بطور مثال ممکن است عدم توان رقابت شرکت های داخلی با سرمایه گذاران خارجی که عمدتاً در قالب شرکت های چند ملیتی و با توان مالی، فناوری و مدیریتی بالایی فعالیت می کنند، مانعی برای شکوفایی و رشد شرکت های داخلی شود، همچنین سرمایه گذاران خارجی با انتقال الگوهای جدید مدیریتی، مصرفی و ارزشی، آثار و تبعات اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی خاص خود را بر جامعه سرمایه پذیر خواهند داشت. لذا برای احتراز از آثار مضر سرمایه گذاری خارجی، سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی ( بند دهم به صراحت اعلام می دارد:« تشویق سرمایه گذاری خارجی برای صادرات»)، ابلاغی از سوی مقام رهبری در تاریخ 30/11/1392 که در بر گیرنده سیاست های مولد، درون زا، پیشرو و برون گر است، بدون اینکه تباینی با اساس جذب و جلب سرمایه گذاری خارجی داشته باشند، در راستای برنامه ریزی دقیق و هدفمند و به منظور بهره مندی از سرمایه های خارجی، به نحوی که فاقد تبعات منفی باشند، قابل تفسیر هستند[1].

دلایل تشکیل سرمایه گذاری مشترک

دلایل عمده شکل گیری مشارکت { بر اساس شرکت مشارکتی (Joint Venture Company) و یا بر اساس قرارداد مشارکت سرمایه گذاری(Shareholder Agreement)} را می توان بشرح زیر بر شمرد [2]:

1-    دلایل داخلی شامل:  تقویت توانایی‌های شرکت، توزیع هزینه‌ها و ریسک‌ها، بهبود دسترسی به منابع مالی، اقتصاد ‌اندازه (واحدهای بزرگ) و برخورداری از مزایای نسبی آن، دسترسی به فناوری‌ها و مشتریان جدید، دسترسی به شیوه‌های مدیریتی خلاقانه (ابداعی)

2-    اهداف رقابتی شامل: تاثیرگذاری مثبت بر تکامل ساختاری صنعت، جلوگیری از رقابت، واکنش دفاعی در مقابل مرزهای ناشناخته صنعت، ایجاد واحدهای رقابتی قوی‌تر، واکنش سریع به بازار و بهبود چالاکی سازمانی

3-    اهداف استراتژیک شامل: سودآوری مشترک، انتقال فناوری‌ها و مهارت‌ها و همچنین ایجاد تنوع در محصولات و همچنین وجود گرایش به سمت تولید محصولات با ارزش افزوده بالاتر

همانگونه که مذکور گردید، اغلب مشارکت ها از به اشتراک گذاشتن منابع مالی، تخصص های فنی و فناوری و تشریک مساعی دو یا چند شرکت برای رسیدن به  ‌هدفی خاص پایه گذاری می شوند. ریسک‌ها و پاداش‌های ‌این فعالیت نیز بین اعضا تقسیم می‌شود.

با ذکر مطالب فوق، به طور خلاصه، می‌توان گفت مهم ترین دلایل تشکیل یک جونیت ونچر عبارت است از : 1. توسعه کسب و کار  2. ساخت یک محصول جدید 3. ورود به بازارهای منطقه ای به ویژه ورود به بازارکشور میزبان سرمایه.

بنابراین، سرمایه‌گذاری مشترک که در ‌این نوشتار اختصاراً به آن Joint Venture (J.V)[3] اطلاق خواهد شد، پیوند همکاری دو یا چند فرد یا مؤسسه است که تخصص‌ها، منابع مالی، مهارت‌ها، تجربیات و دانش خود را مشترکاً برای پیشبرد پروژه یا عملیات خاص تجاری- تولیدی با یکدیگر ادغام می کنند.  سرمایه گذاری مشترک تحت عنوان جوینت ونچر معمولاً برای انجام فعالیت یا پروژه‌ای واحد تشکیل شده و ممکن است زمان محدودی داشته باشد. آورده‌های شرکاء در جوینت ونچر ممکن است به صورت پول(سرمایه)، خدمات یا دارایی‌های فیزیکی (تجهیزات) یا دارایی‌های معنوی (نرم افزار، حق ثبت اختراع) و غیره ... و یا ترکیبی از تمام موارد فوق باشد.

به بیانی دیگر، جوینت ونچر قراردادی[4] (Contractual J.V)، سازمانی قانونی است که شکل مشارکت کوتاه مدت را به خود گرفته و اعضای آن به منظور کسب سود مشترک، اقدام به فعالیت اقتصادی مشترک می‌کنند. عموماً هر عضو، دارایی‌هایی را در اختیار جوینت ونچر قرار می‌دهد و در درآمد، هزینه، کنترل و نیز ریسک‌های آن، مشارکت می‌کند. لازم به توضیح است که در جوینت ونچر قراردادی (مشارکت مدنی)، شرکا اقلام نقد و غیرنقد را بر اساس توافق های قراردادی تحت مالکیت مشترک و بدون ایجاد شخصیت حقوقی مستقل از خود (شرکت)، در راستای اجرای پروژه ای معین و یا سرمایه گذاری های متوالی، بکار می گیرند. در این نوع جوینت ونچر، مفاد قرارداد پایه و دیگر قراردادهای فرعی و مرتبط منعقد شده میان شرکاء، به عنوان ضوابط و مقررات حاکم بر روابط طرفین محسوب می شود[5].

جوینت ونچر قراردادی مانند هر نوع مشارکتی، می‌تواند شامل هرگونه عملیات اقتصادی باشد و اعضای آن می‌توانند اشخاص حقیقی، شرکت‌ها و یا مؤسسه ها باشند. شرکت‌ها بطور گسترده از قالب حقوقی جوینت ونچر استفاده می‌کنند تا ورود خود را به بازارهای خارجی امکان پذیر سازند. شرکت‌های خارجی، عموماً با آن دسته از شرکت‌های محلی که حضوری مستقیم در بازار مورد نظر خود دارند، وارد جوینت ونچر می‌شوند. شرکت‌های خارجی، معمولاً فناوری‌های جدید یا عملیات بازرگانی مدرن را وارد جوینت ونچر می‌کنند،‌ این درحالی است ‌که شرکت‌های محلی، در بازار صنعتی خود تثبیت شده و از روابط و مجوزهای دولتی مورد نیاز، در کشور خود برخوردارند.

از این رو، قرارداد سرمایه گذاری مشترک (جوینت ونچر) عبارت از پیوند دو شرکت با یکدیگر و عقد قرارداد ناظر بر فروش، مبادله فناوری، روش های تولید و توافق روی امتیازات انحصاری طرفین می باشد. سرمایه گذاری مشترک در اشکال مختلف مانند: -ادغام کامل دو یا چند شرکت در یکدیگر، تملک یک شرکت توسط شرکتی دیگر از طریق خرید، توافق با یک شرکت با هدف استفاده موقتی از امکانات و دارایی های آن و دستیابی سریع به محصولات، فناوری جدید، عقد قرارداد به منظور فروش محصولات یک شرکت، ایجاد یک سازمان جدید از چندین شرکت که رسماً مستقل از تمامی آنها فعالیت خواهد کرد[6].

 

مزایای ساخت واحدهای پتروپالایشگاهی

 

به منظور افزایش سودآوری، بالا بردن بهره وری و کاهش هزینه ها، طرح یکپارچه سازی (integrated) پالایشگاه های نفت و مجتمع های پتروشیمی از اولویت های است که باید در کشور ما به آن توجه ویژه ای شود. در منطقه خاورمیانه و آسیا از جمله کشورهای مانند عربستان سعودی و چین، با توجه به مزیت های نسبی طرح های پتروپالایشگاهی، در سنوات اخیر واحدهای پتروپالایشگاهی تاسیس شده است. شرکت ساتورپ (SATORP)[7] عربستان سعودی که زیر مجموعه شرکت آرامکو است در سال 2008 به همین منظور تشکیل شد. طرح توسعه ای 400 هزار بشکه در روز با رویکرد صادراتی در منطقه الجبیل توسط این شرکت نمونه ای از سرمایه گذاری اخیر عربستان سعودی در بخش پتروپالایشگاهی است. در سنوات اخیر، در کشور چین نیز، گرایش به سمت راه اندازی طرح های پتروپالایشگاهی وجود داشته است. باید اذعان داشت که این گرایش بصورت جهانی بوده و سیاست غالب، اخذ فناوری های جدید در قالب ساخت واحدهای پتروپالایشگاهی است.

ممکن است این تمایل وجود داشته باشدکه در دل مجتمع های پالایشگاهی، واحدهای جدید پتروشیمی ایجاد گردد و با این کار زنجیره تولیدات تا حدی تکمیل شود. ولی باید دانست، در شرایط موجود، ساخت و راه اندازی مجتمع های پتروشیمی با هزینه مجدد تهیه لیسانس همراه بوده که این موضوع ضریب سود آوری را کاهش داده در نهایت، ساخت واحدهای پتروشیمی در دل پالایشگاههای قدیمی به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نباشد. البته سابقه ساخت مجتمع های پتروشیمی در مجاورت واحدهای پالایشگاهی از دیر باز در ایران وجود داشته است و این یک رویکرد بسیار ساده بوده که امروزه بدلایل اقتصادی، مرسوم نمی باشد[8].

از آنجا که فناوری یکپارچه واحدهای پتروپالایشگاهی یک رویکرد جهانی است لذا کشورها سعی می کنند از ابتدا مجتمع های خود را بصورت یکپارچه تعریف کنند. از جمله مزایای این گونه فناوری ها تولید محصولات با ظرفیت بسیار بالا است. وجود فرایند مشترک واحدها و استفاده از قطعات و تجهییزات این امکان را می دهد که صرفه اقتصادی بالاتر با کاهش هزینه ممکن حاصل گردد. کاهش مصرف گاز بعنوان خوارک و نیز کاهش تولید دی اکسید کربن، و از طرفی کارایی بالا و نیز انعطاف پذیری در تبدیل  محصولات متانول و آمونیاک از جمله مزایای ساخت واحد های پتروپالایشگاهی بصورت یکپارچه است[9]. از دیگر مزایای ساخت یکپارچه مجتمع های پتروپالایشگاهی صرفه جویی حدود 60 درصدی در بخش انرژی و منابع تامین گاز و بخار است. همچنین کاهش هزینه 10 درصدی برای تولید انرژی با استفاده از توربین های گازی یکپارچه میان واحدهای پتروشیمی و واحدهای آمونیاکی امکان پذیر می باشد. همچنین بازیافت گرما (Heat Recovery) در فرایند ایزومری[10] پالایشگاه های نفتی وجود دارد. از طرف دیگر، مدیریت هیدروژن میان واحدهای پالایشگاهی و پتروشیمی فراهم می باشد.  در آخر با توجه به فراهم بودن خوراک واحدهای پتروشیمی، ما با کاهش هزینه ها و بهبود عملکرد در مجتمع های پتروپالایشگاهی روبرو خواهیم بود. بلوک های اولیه شامل الفین ها از جمله اتیلن، پروپیلین، بوتادین و آروماتیک ها شامل بنزن، زایلین ها و گاز های ترکیبی (Synthesis Gas) می باشد. همچنین با فرایند مجدد می توان تولیدهای فرعی را به محصولات با ارزش تبدیل کرد.

البته باید به چالش های یکپارچه سازی طرح های پتروپالایشگاهی نیز توجه داشت. با توجه به اینکه مجتمع های یکپارچه پتروپالایشگاهی از تعداد واحدهای پیچیده ای تشکیل شده اند لذا با مشکلات فنی بیشتری نیز روبرو خواهند بود. به لحاظ بهره برداری نیز واحدهای پتروپالایشگاهی از انعطاف پذیری کمتری برخوردارند. ممکن است، ادغام سازی و یکپارچه سازی مجتمع های پتروپالایشگاهی موجب مغایریت و  اختلاف در بخش برنامه ریزی و اهداف تولیدی شود[11].

 

ضرورت تعامل میان شرکت های ملی صنایع پتروشیمی (NPC) و پالایش و پخش فراوردهای پالایشگاهی (NIORDC)

 

با عنایت به مزایای متعدد ساخت واحدهای پتروپالایشگاهی که پیشتر اشاره شد، برای ساخت واحد های یکپارچه واحدهای پتروپالایشگاهی، باید میان شرکت ملی صنایع پتروشیمی (NPC) و شرکت پالایش و پخش فراورده های پالایشگاهی (NIORDC) هماهنگی و تعامل مناسبی صورت پذیرد. با توجه به اینکه شرکت های یاد شده می توانند با تعاملات بین المللی خود در اخذ فناوری های مطرح دنیا در این زمینه موفق عمل کنند از این رو شایسته است که طرح های پتروپالایشگاهی برای سرمایه گذاری خارجی معرفی شود. چرا که این رویکرد غالب کشورها است که سرمایه گذاری خارجی به سمتی هدایت می کنند که به شکوفایی صنعتی، مدیریتی و ... بیانجامد. می توان در تعاملی سازنده میان شرکت های NPC و NIORDC، انتظارات متقابل و مشکلات پیش روی طرح های پتروپالایشگاهی به لحاظ فنی و اقتصادی مورد بررسی قرار گیرد. به طور قطع در چنین تعاملی بسیاری از نقاط کور و ناشناخته طرح های پتروپالایشگاهی که ممکن است موجب عدم سود آوری طرح گردد، روشن می شود به گونه ای که در سرمایه گذاری مشترک پروژه های پتروپالایشگاهی، هر دو طرف منتفع خواهند شد.

تشکیل کمیته فنی مشترک میان دو شرکت کمک خواهد کرد طرح های مناسب پتروپالایشگاهی تعریف و برای ساخت، اجرا و بهره برداری، ضمن بر شمردن مزایای سرمایه گذاری، به شرکت های بین المللی معرفی شود. برای بالا بردن توان مهندسی و فنی شرکت های خصوصی داخل کشور، مطابق قانون استفاده حداکثری از توان فنی و مهندسی ...، شرکت های یاد شده فوق می توانند زمینه مشارکت های بین المللی را برای شرکت های داخلی فراهم آورند.

از آنجائیکه ساخت و اجرا و بهره برداری طرح ها در زمینه پتروپالایشگاهی با حضور سرمایه گذار خارجی اعم از ارائه دهنده لیسانس و تکنولوژی معمولاً بصورت سرمایه گذاری مستقیم می باشد لذا در این زمینه نیز شرکت های مزبور می توانند با هماهنگی سازمان سرمایه گذاری خارجی نسبت به صدور مجوز سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FIPPA) اقدام کنند. به هر ترتیب، شیو ه های که مسیر اخذ مجوز های قانونی را برای جذب و جلب سرمایه گذاری خارجی همواره کند، کمک می نماید که سرمایه خارجی برای ساخت این طرح ها وارد کشور شود.

مطابق قانون و آئین نامه اجرائی مربوط به تشویق های سرمایه گذاری خارجی و حمایت از سرمایه گذاری خارجی مصوب 19/12/1380، می توان با معرفی طرح های پتروپالایشگاهی به سرمایه گذاران داخلی و خارجی، زمینه مشارکت در بخش سرمایه گذاری مستقیم خارجی را فراهم کند. با عنایت به محدودیت های شرکت های NPC و NIORDC در بخش سرمایه گذاری مشترک، عملاً با تاسیس مشارکت میان شرکت های خصوصی ایرانی و خارجی می توان ساخت واحد های پتروپالایشگاهی در کشور را متصور گردید. ضمن اینکه شرکت های خصوصی وفق قانون، در زمینه هایی که فعالیت بخش خصوصی در آن مجاز می باشد، می توانند دست به مشارکت های بین المللی بزنند. توضیح اینکه سرمایه گذاری خارجی می تواند ترکیبی از وجوه نقد، ماشین آلات، دانش فنی...... باشد.

مزید استحضار خواننده محترم، سرمایه گذاری های خارجی در کلیه بخش ها در چارچوب روش های مشارکت مدنی، بیع متقابل (Buy Back) و ساخت، بهره برداری و واگذاری (Built,Operation,Transfer) که برگشت سرمایه و منافع حاصله صرفاً از عملکرد اقتصادی طرح مورد سرمایه گذاری ناشی شود و متکی به تضمین دولت یا بانک ها و یا شرکت های دولتی نباشد، مجاز می باشد. نکته مهم حقوقی مرتبط با این موضوع این است که مادام که سرمایه خارجی موضوع روش های ساخت، بهره برداری و واگذاری و سود مترتب بر آن مستهلک نشده باشد، اعمال حق مالکانه ( کنترل مالکانه ) نسبت به سهم سرمایه باقی مانده در بنگاه اقتصادی سرمایه پذیر توسط سرمایه گذار خارجی مجاز می باشد. این مطلب به این معنا است که سرمایه گذار خارجی مطمئن خواهد بود که تا بازگشت اصل سرمایه نسبت به موضوع سرمایه گذاری در کشور میزبان سرمایه، از حق کنترل مالکانه برخوردار می باشد و زمینه سلب مالکیت خزنده[12] تا حدود بسیار زیادی منتفی است.

البته برای هم افزایی بیشتر در تهیه مفاد و بند های قرارداد مشارکت سرمایه گذاری و در جهت تجمیع تجارب گذشته، پیشنهاد بر این است که مفاد قرارداد هایی که به لحاظ راز داری و محرمانگی[13]، تاریخ آن ها منقضی شده، در اختیار اهل نظر و کارشناسان و خبرگان حقوقی کشور قرار گیرد تا زمینه تحول و بهینه گی قرارداد ها و رفع ایرادات گردد. عدم شفافیت در مورد نحوه انعقاد، اجرا و مفاد قراردادهای سرمایه گذاری با هر گونه مصلحت اندیشی مردود است و تنها یکی از نتایج آن عدم بهره مندی صنایع کشور از نظر کارشناسان خواهد بود. شرط به اصطلاح « محرمانگی » در قراردادهای بزرگ سرمایه گذاری، جامه ای برای پوشش شفافیت و عدم دسترسی کارشناسان بی طرف به مفاد و شروط قراردادهای زیر بنایی کشور که به گفته تولستوی: « حقیقت چیزی نیست که نوشته می شود، آن چیزی است که سعی می شود پنهان بماند »[14].

یکی از بند های مهم قراردادی مربوط به نحوه انتقال فناوری در کشور میزبان سرمایه است. این بند قراردادی شرایط انتقال تکنولوژی وارده به کشور را فراهم می آورد. ضمناً چگونگی اعمال حقوق مالکانه شرکاء نسبت به دست آورد های جدید تکنولوژیکی در روند فعالیت های صنعتی و تحقیقاتی مشترک  باید در قرارداد مشارکت سرمایه گذاری درج گردد. با اندراج این شروط، مالکیت و منافع حقوق مالکیت فکری یا فناوری شریک یا شرکای جوینت ونچر بر طبق شرایط مقرر در قرارداد و محدود به موضوع جوینت ونچر به مشارکت واگذار شده و شریک واگذارکننده نیز به میزان سهم الشرکه، خود به عنوان مالک مشترک این حقوق محسوب خواهد شد. مزید اطلاع اینکه، دیگر شرکا حق بکارگیری این حقوق را در فعالیت های تجاری و سرمایه گذاری مشابه و شخصی خود را نداشته و صرفاً در راستای پروژه یا فعالیت های اقتصادی موضوع جوینت ونچر، امکان به کارگیری این حقوق را دارند. مطابق شرایط قرارداد لیسانس، به نوعی شریک لیسانس دهنده در راستای به کارگیری حقوق مزبور در جوینت ونچر، ارائه کمک های فنی و خدمات تخصصی ضروری، شامل تامین نیروی انسانی متخصص و آموزش های مقتضی کارکنان پروژه را نیز بر عهده می گیرد[15].

 

ضرورت انجام بازنگری مطالعات فنی و اقتصادی طرح های پتروشیمیایی

 

با عنایت به روند رو به رشد ساخت مجتمع های پتروشیمیایی در کشور های منطقه خلیج فارس (خصوصاً عربستان سعودی) و در آسیا (کشور چین)، پیشنهاد بر اين است که طرح های پتروشیمیایی از نقطه نظر فنی و اقتصادی مورد بررسی و مطالعات امکان سنجی قرار گیرد. چنانچه بازگشت سرمایه با نرخ سود مناسبی همراه باشد، می توان از بخش های خصوصی کشور نیز درخواست کرد در طرح های مزیور مشارکت فعالی داشته باشند. از این رو، رویکرد سرمایه گذاری کشور در بخش صنایع پتروشیمی و پالایشگاهی می تواند بصورت جامع و با ذکر مزیت های آن تعریف شود تا شاهد حضور گسترده تر سرمایه گذاران اعم از داخلی و خارجی بود.

از آنجائیکه شرایط پساتحریم موقعیت کشور را برای جذب سرمایه گذاری های خارجی در عرصه صنعت نفت تا حدود زیادی فراهم آورده است، لذا شایسته است که در اسرع وقت، طرح های سرمایه گذاری بصورت کلان در بخش صنایع پتروپالایشگاهی معرفی شود. یکی از راه کارهای جذب سرمایه گذاری خارجی، برگزاری همایش های سرمایه گذاری در کشور های است که سرمایه فرصت و صاحب دانش فنی و فناوری های جدید در ساخت پتروپالایشگاه ها می باشند.

راه کار دیگر برای جذب سرمایه گذاری خارجی، تعامل با سازمان سرمایه گذاری خارجی و همکاری های فنی و اقتصادی کشور می باشد که  با درج طرح های پتروپالایشگاهی در سایت خود و معرفی آنها به سفارت های ایران در خارج از کشور، تا حدود زیادی زمینه جلب و جذب سرمایه های خارجی را فراهم آورد.

انجام تحقیقات فنی و اقتصادی دقیق تر می تواند کمک نماید تا مسئوولین امر توجه ویژه ای به سرمایه گذاری خارجی در بخش پتروپالایشگاهی کنند. انتظار می رود که بخش های تحقیق و توسعه صنایع پتروشیمی و نفت ساخت طرح های پتروپالایشگاهی را مورد مطالعه بیشتر قرار دهند و مزایای آن را به سرمایه گذاران خارجی گوشزد کنند. 

امید است درج این مقاله در پیام پتروشیمی باعث شود مسئوولین ذیربط در پتروشیمی و همچنین پالایش و پخش توجه بیشتری به بخش سرمایه گذاری در طرح های پتروپالایشگاهی شود تا با ارائه طرح های متنوع پتروپالایشگاهی، زمینه حضور سرمایه گذران خارجی فراهم گردد.

 

 

 

بهرام نجار، سرپرست روابط با آسیا و اقیانوسیه- امور بین الملل پتروشیمی



[1] . حاتمی، علی، کریمیان، اسماعیل، حقوق سرمایه گذاری خارجی در پرتو قانون و قراردادهای سرمایه گذاری، انتشارات تیسا، 1393، صص: 9 و 10

[2] .  نصیری تفرشی، ارژنگ، سرمایه‌گذاری مشترک (JV)، صنعت خودرو ، شماره  113 ،  1/10/1386

[3] . در زبان حقوقی واقتصادی کشور ما "جوینت ونچر" را با تعابیر مختلفی ترجمه کرده اند. بعضی از مؤلفین با توجه به این­که این اصطلاح نخستین بار در قراردادهای نفتی مورد استفاده قرار گرفته است، آن را در مقابل قرارداد امتیاز(Concession) قرارداده و از آن به "قرارداد مشارکت" تعبیر کرده اند. برخی با عنایت به مشخصه اصلی این تأسیس حقوقی، که انعطاف پذیری آن در مقابل ماهیت غیرقابل انعطاف corporation partnership است، نهایتاً اصطلاح «مشارکت انعطاف پذیر» را برای ترجمه این اصطلاح مناسب دانسته اند. (ر.ش. http://tarvijak.blogfa.com/post-29.aspx )

 

 

[4] . حاتمی، علی، کریمیان، اسماعیل، حقوق سرمایه گذاری خارجی در پرتو قانون و قراردادهای سرمایه گذاری، انتشارات تیسا، 1393، دفتر دوم ، ص 276)

 

[5] . نصیری تفرشی، ارژنگ، سرمایه‌گذاری مشترک (JV)، صنعت خودرو ، شماره  113 ،  1/10/1386

 

[6] . رحمانی، تهمینه، راهنمای کاربردی تنظیم قرارداد جوینت ونچر شرکتی، انتشارات جاودانه، جنگل، چاپ اول 1391 ص 3

 

[7] . Saudi Aramco Total Refining & Petrochemical Company (S.A.T.O.R.P)

[8] . اولادی، رمضان، مدیریت وقت برنامه ریزی و توسعه شرکت ملی صنایع پتروشیمی، شانا، وزارت نفت، مورخ 27/04/1392

[9] . M.R. Jafari Nasr, Integration Of Petrochemical and Refinery Plants as an Approach to complete In Hydrocarbon Market, 9th Iran Petrochemical Forum, 21-22 May 2011, Tehran, Iran.

[10] . Isomerization

[11] . Ibid.

[12] . Creeping Expropriation

[13] . Confidential Agreement

[14] . حاتمی، علی، کریمیان، اسماعیل، حقوق سرمایه گذاری خارجی در پرتو قانون و قراردادهای سرمایه گذاری، انتشارات تیسا، 1393، ص: 11

[15] . همان منبع، دفتر اول، صص: 211و 213

ایمیل را وارد کنید
تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید

لوگو-پیام پترو

سایت اطلاع رسانی روابط عمومی

شرکت ملی صنایع پتروشیمی