صنعت پتروشیمی در ایران به چهار دلیل عمده: احتیاج روزافزون و رشد نیازجهانی به محصولات پتروشیمی، شکل گیری بازارهای جدید در حوزه آسیا با نرخ رشد شتابان، مرکزیت ایران در مهمترین حوزه ذخایر نفت و گاز جهان و بسترساز ایجاد اشتغال در توسعه اقتصاد ملی صنعتی منحصربه فرد و معطوف به انرژی های هیدروکربورهای نفتی و گازی است که از مزیت های نسبی و قطعی اقتصاد کشور محسوب می شود، لذا نیازمند توجه ویژه و سرمایه گذاری عظیم در جهت تحقق اهداف فوق می باشد.
مسلم است که صنعت پتروشیمی به عنوان موتور محرکه مولد اقتصاد کشور نقشی اساسی و محوری در رشد اقتصادی، توسعه آتی صنایع کشور، افزایش صادرات غیرنفتی و تولید ناخالص داخلی (GDP) کشور داشته است، لذا با نگاه کلان و ملی، و با در نظر داشتن شرایط حاکم بر اقتصاد ایران و فضای بهیود یافته بین الملل، تدوین یک برنامه بلندمدت و یک استراتژی چندمحوری برای صنعت پتروشیمی کشور کاملا مشهود و لازم است.
با افزایش تولیدات پایه پتروشیمی و حرکت در راستای نقشه جهانی صنعت پتروشیمی، ضمن ارتقاء جایگاه محصولات پتروشیمی کشور درمبادلات جهانی، می توان از آن به عنوان اهرمی قدرتمند و بازدارنده در شرایط بحرانی استفاده کرد، به طوری که با افزایش وابستگی بازارهای جهانی به محصولات پایه پتروشیمی کشور، امکان حذف یکباره ایران را از زنجیره تأمین محصولات پایه پتروشیمی گرفته خواهد شد.
در عین حال لازم است با تکمیل زنجیره ارزشی محصولات پتروشیمی و توسعه صنایع پایین دستی پتروشیمی، چرخه صنعت پتروشیمی کشور را تکمیل نموده تا نهایت استفاده از این شریان مهم اقتصادی نصیب کشور شود.
به عبارتی دیگر، در شرایط فعلی ایران جهت کسب حداکثر سودآوری از صنعت پتروشیمی علاوه بر پیداکردن توان قیمت گذاری و اعمال سیاست بر روند آتی صنعت پتروشیمی و برتری یافتن نسبت به سایر کشورهای حاشیه خلیج فارس از جمله عربستان سعودی، قطر و امارات متحده عربی، نیازمند تولید انبوه و متنوع محصولات پتروشیمی، بازاریابی و پیداکردن بازارهای هدف جهت صادرات به عنوان یکی از مهم ترین بخش از استراتژی بلندمدت است.
رضاخلج -مدیر مسئول نشریه