پس از دانشگاه و گذراندن دوران مقدس سربازی در چند جا مشغول به کار شدم؛ از جمله کارخانه فیبر رویال در مسیر رشت به بندرانزلی و در سازمان آب و برق خوزستان و کارخانه ارج و شیشه میرال. البته تمام این کارها را در مدت کوتاهی انجام دادم تا این که در پتروشیمی ایران ـ ژاپن که بعدها به شرکت پتروشیمی بندر امام تغییر نام داد، استخدام شدم. استخدام من در سال 1355 بود.
هنگام ورود من به بندرامام، عملیات استحصال زمین در دست انجام بود. در ابتدا کار با ژاپنی‌ها سخت و دشوار بود و آنها با ایرانی‌ها همراهی چندانی نمیکردند. بعدها با پافشاری کارکنان و تلاش مدیران ایرانی رفاقت‌ها و همکاری‌ها پررنگ‌تر شد.
ژاپنی‌ها بسیار فعال و پرتلاش بودند. نکته‌ای که در رفتار آنها بسیار جالب بود، دقت در کار و رعایت سلسله مراتب سازمانی و وقت شناسی بود. ژاپنی ها بسیار تخصصی به کار نگاه می‌کردند و هر یک در زمینه تخصص و تجربه خود به فعالیت می‌پرداختند و از دخالت و اظهارنظر در کارهای غیرتخصصی پرهیز می‌کردند.
در دوران کاری‌ام در تمامی پروژه‌های پتروشیمی بندرامام شرکت داشتم. از جمله پارازایلین، MTBE و NF که توسط شرکت مدیریت توسعه صنایع پتروشیمی اجرا شد.
در سن 60 سالگی با حدود سی و پنج سال سابقه خدمت به افتخار بازنشستگی نائل شدم. افتخار من این است که تمامی دوران خدمتم را در پتروشیمی بندر امام (ایران ـ ژاپن) سپری کردم. البته بعد از بازنشستگی و پس از مدت کوتاهی دیگر بار به پتروشیمی بازگشتم، ولی این بار در بخش خصوصی. همچون گذشته به سرزمین‌ام خدمت می‌کنم و اکنون در شرکت آسفالت طوس مشغول به کار هستم.