برای کارآموزی به ژاپن سفر کردیم بعد از این که یک سال در کارخانه‌ی «مترو پتروشیمی کال» کارآموزی کردم به دفترپتروشیمی ایران و ژاپن در «توکیو» رفتم. یک سال هم آنجا در قسمت مهندسی پروژه کار کردم بعد از این که کارها در بندر امام شکل گرفت ما را به ایران برگرداندند و ما به پتروشیمی ایران و ژاپن در بندر امام رفتم و تا سال 59 در بندر امام مشغول بودم.
در اعتصابات سال‌های قبل از انقلاب، یعنی در شهریور 57 ژاپنی‌ها کار را تعطیل کردند و بعد از پیروزی انقلاب دوباره قصد بازگشت به ایران را داشتند که مساله گروگان‌گیری پیش‌آمد و آنها دوباره رفتند و بار دیگر که قصد‌آمدن به ایران را داشتند جنگ تحمیلی شروع شد . با این توصیفات تقریباً پتروشیمی بندر امام از قبل از انقلاب تعطیل بود.
درباره‌ی سطح پیشرفت پروژه باید بگویم در آن زمان بعضی از واحدها مانند واحد یوتولیتی والفین در حد خیلی بالایی پیشرفت داشت. واحدهای دیگر هم در حد 65 تا 70 پیشرفت درصد جلو رفته بود، اگر چه آروماتیک‌ها هنوز به آن صورت شروع نشده بود، ولی به هر حال واحدهایی مثل «کُلرالکلی، دی سی بی سی ال، پلی اتیلن» سنگین و سبک و پلی پروپیلن، این‌ها پیشرفت بالای 60 درصد داشتند و تا جایی که به یاد دارم «یوتیلیتی» در حال راه‌اندازی بود،ام اف والفین هم بخش‌هاییش به پیشرفت 90 درصد و شاید بالاتر رسیده بود.
به هر حال بعد از این اتفاقات من در سال 1360 به دفتر پتروشیمی بندر امام در تهران‌آمدم و در گروه قراردادها مدتی کار کردم و درسال 1363 من مامور شدم به پتروشیمی اراک بروم که در ابتدای کار خود بود.
پتروشیمی بندر امام بارها و بارها موشک باران و بمباران شد و آسیب‌های شدیدی دید. با همه‌ی خطراتی که مجتمع و کارکنان را تهدید می‌کرد، هیچ‌گاه کارکنان مجتمع را رها نکردند و در هر شرایط به بازسازی و نگهداری آن پرداختند، تا آنجا که بعد از پایان جنگ واحد NF در فاصله بسیار کمی به تولید رسید و از صادرات فرآورده‌ی واحد NF که در‌آمد خوبی داشت، مجموعه پتروشیمی بندر امام ساخته شد و می‌توانم بگویم از درآمدهای پتروشیمی بندر امام بود که پروژه‌های بعدی پاگرفت. و از محل همان در‌آمد بود که توانست پروژه‌های دیگر را جلو ببرد.
از ابتدای تاسیس پتروشیمی اراک ـ یعنی سال 1362 آنجا بودم . در پتروشیمی اراک من مسئول مهندسی واحد پلی‌اتیلن سنگین بودم، بعد مسئول مهندسی واحد پلی‌اتیلن سبک خطی شدم و در اتمام کارهای مهندسی ، اول رئیس پلیمری ناحیه 2 بودم و بعد رئیس بهره‌برداری و به دنبال آن معاون و بالاخره رئیس مجتمع و در آخر مدیرعامل پتروشیمی اراک شدم. به واقع من تمامی مراحل ترقی را در اراک به شکل عملی طی کردم. و هنگامی که من پتروشیمی اراک راترک می‌کردم هنگامی بود ک تمامی طرح‌های پتروشیمی اراک به تولید کامل رسیده بود و ما طرح توسعه پتروشیمی اراک راشروع کرده بودیم.
در آخر سال 1387 به بازنشستگی نائل شدم و بعد به پتروشیمی کاویان رفتم و زمانی که واحدها به تولید نزدیک شدندمن به پتروشیمی بوشهر‌آمدم. و از آن هنگام تاکنون در پتروشیمی بوشهر هستم.