گروه تجهیزات ابتدائا فرآیند سنتی تجهیز را در بر می گیرد، مانند محصولات ساخته شده فلزی (لوله های فشار، تانکرهای ذخیره، مبدل های حرارتی، لوله ها و غیره)؛ ماشین آلات عمومی صنعتی (مانند پمپ ها، کمپرسورها و غیره)؛ تبدیل الکتریکی، توزیع و ابزارآلات صنعتی؛ و سایر ماشین آلات تخصصی صنعتی.
بخش قابل توجهی از مخارج تجهیزات در کسب و کارهای پتروشیمی و شیمیایی مربوط به کاربرد ابزارآلات، رایانه ها و فناوری های خودکار مرتبط ( یا پردازش اطلاعات) است. ساختارها در کسب و کارهای پتروشیمی و شیمیایی تا حد زیادی از فرآیندهای شیمیایی را در محیط طبیعی محافظت می کنند و تجهیزات مربوط به فرآیند را نیز مورد حمایت قرار می دهند.
سرمایه گذاری در ساختار عموما مربوط به ساختمان های صنعتی و ساختارهای مرتبط با آن (لنگرگاه های بارگیری، پایانه ها و غیره) است، اما همچنین مخارج کوچکی مانند ساخت دفاتر اداری را نیز در بر می گیرد. از این دو موضوع، تجهیزات برای رشد بالقوه بخش تولید در صنعت پتروشیمی و شیمیایی از اهمیت بیشتری برخوردار است. به این دلیل که تجهیزات به طور مستقیم در فرآیند تولید مورد استفاده قرار می گیرند و جزء آخرین فناوری های فرآیندی محسوب می شود. نمودار 1 میزان سرمایه گذاری در کالاهای سرمایه ای یا مخارج سرمایه ای در صنعت پتروشیمی و شیمیایی نشان می دهد.
صنعت پتروشیمی و شیمیایی همواره یکی از بزرگترین سرمایه گذاران بخش خصوصیِ ایالات متحده آمریکا در کارخانه ها و تجهیزات جدید است. پس از جنگ جهانی دوم در اکثر مواقع، مخارج سرمایه گذاری واقعی (یعنی تعدیل شده برای تورم) در ساختارها (یا کارخانه ها) و تجهیزات توسط صنعت پتروشیمی و شیمیایی ایالات متحده آمریکا همگام با سایر فعالیت های اقتصادی حرکت کرده است. این نوع سرمایه گذاری همیشه در دوران رونق اقتصادی افزایش یافته و در دوران رکود کاهش یافته است.
نمودار 1- مخارج سرمایه گذاری در صنعت پتروشیمی و شیمیایی
منبع: Bureau of Economic Analysis and ACC analysis (based on Bureau of the Census data)
برخی تفاوت ها در مخارج مربوط به سرمایه گذاری در کارخانه ها و تجهیزات بین شرکت ها وجود دارد که این به دلیل تفاوت تمرکز اصلی کسب و کارهای آنهاست. به صورت نرمال، شرکت هایی که مواد شیمیایی پایه تولید می کنند بیشترین سهم از فروششان را به مخارج مربوط به سرمایه گذاری در کارخانه ها و تجهیزات اختصاص می دهند.
شرکت های تولیدکننده مواد شیمیایی تخصصی نیز از این لحاظ در جایگاه دوم قرار می گیرند و در این بخش تولید گازهای صنعتی سرمایه برترین بخش است. شرکت هایی که کالاهای مصرفی تولید می کنند، در شرایطی که عملیات جمعی در آنها در اولویت است، کمترین میزان مخارج مربوط به سرمایه گذاری در کارخانه ها و تجهیزات را در بین سایر بخش ها دارند.
سرمایه و سایر عوامل تعیین کننده سرمایه گذاری
حاشیه سود (و سود عملیاتی) و نرخ بهره برداری از ظرفیت تولید عوامل تعیین کننده در میزان مخارج سرمایه گذاری در کارخانه ها و تجهیزات هستند. عوامل متعددی بر اندازه و ترکیب سرمایه گذاری در کارخانه ها و تجهیزات جدید تاثیر می گذارند.
مهم ترین عوامل تعیین کننده که سطح مخارج سرمایه ای را مشخص می کنند عبارتند از: سود پس از مالیات، چرخه های تجاری، انتظارات بلندمدت از کسب و کار، سیاست های مالیاتی، هزینه سرمایه، بار مالیاتی، عرضه تسهیلات و مخارج اختیاری.
نمودار 2 نرخ بهره برداری از ظرفیت تولید در صنعت پتروشیمی و شیمیایی ایالات متحده آمریکا را بین سال های 1989 تا 2018 نشان می دهد.
دهه 1990 دوره زمانی بود که شرکت های فعال در صنعت پتروشیمی رشد آهسته و مداومی داشتند. در اوایل دهه 2000، شرکت های پتروشیمی و شیمیایی ضربه سهمگینی خوردند، زیرا کاهش نرخ بهره برداری از ظرفیت تولید، افزایش هزینه انرژی و سایر مواد اولیه، کاهش قیمت های واقعی، رکود بازارهای مصرف نهایی، و مازاد عرضه همگی به کاهش حاشیه سود کمک کردند.
نمودار 2- نرخ بهره برداری از ظرفیت تولید در صنعت پتروشیمی آمریکا
منبع: Bureau of Economic Analysis and ACC analysis (based on Bureau of the Census data)
در اوایل سال 2010، صنعت پتروشیمی ایالات متحده آمریکا با موج جدیدی از رشد مواجه شد، که دلیل آن اکتشاف و رونق تولید گاز شیل بود که همین امر باعث شد که آمریکا به طور روزافزون به مکانی جذاب برای تولیدکنندگان محصولات شیمیایی شود. صنعت پتروشیمی می تواند یک صنعت پر نوسان باشد، اگرچه از لحاظ حاشیه سود، به طور کلی این صنعت شاهد رشد بوده است.
ایجاد انگیزه برای سرمایه گذاری در کالاهای سرمایه ای
شرکت هایی که در صنعت پتروشیمی و شیمیایی فعالیت می کنند دلایل متعددی برای سرمایه گذاری در کارخانه ها و تجهیزات جدید دارند. نیازهای جدید سرمایه ای شامل افزایش ظرفیت تولید هم برای محصولات موجود و هم برای محصولات جدید می شود، و همین امر کارخانه ها و تجهیزات مهجور را جایگزین می کند و کارایی های عملیاتی را افزایش می دهد.
معمولا کارخانه های موجود به صورت روتین برنامه های مدرنیزاسیون کامل را انجام می دهند که از آخرین فناوری های روز استفاده می کنند، و اغلب این کار را به منظور «از بین بردن چالش ها و تنگناها» به کار می برند (یعنی، حداکثرسازی بازدهی در کارخانه های موجود). سایر دلایل برای سرمایه گذاری در کارخانه ها و تجهیزات جدید شامل صرفه جویی در مصرف انرژی، رفع نگرانی ها در مورد تغییرات محیط زیست و سایر نوآوری ها که باید در شرایط رقابتی باقی بمانند.
یک شرکت پتروشیمی برای تامین مالی، طراحی و تکمیل برنامه های مربوط به مخارج سرمایه ای نیاز دارد تا برای مدت طولانی در موقعیت برتر قرار داشته باشد. این موضوع باعث می شود که تعدیل های کوتاه مدت مشکل شود، زیرا سرمایه گذاری در کالاهای سرمایه ای را نمی توان به آسانی کم و زیاد کرد. اگرچه صنعت پتروشیمی و شیمیایی به دلیل ماهیت سرمایه بر خود به شدت نسبت به هزینه های سرمایه و سطح جریان نقدی آسیب پذیر است.