به رغم اینکه این صنعت به شدت سرمایه بر است، این صنعت همچنین یکی از اشتغال آورترین صنایع آمریکا است.
به طور تاریخی، رشد صنعت پتروشیمی همیشه با افزایش اشتغال و نیز افزایش چشمگیر در بهره وری نیروی کار همراه بوده است (یعنی، میزان محصول به ازای هر نفر-ساعت کارگر افزایش یافته است). دستمزدهای واقعی نیز افزایش یافته اند. به دلیل ماهیت به شدت فنی و به سرعت در حال تغییرِ عملیات و محصولات صنعت، تحقیق و توسعه و خدمات فنی عرضه شده به مشتریان از عوامل مهم در توانایی شرکت ها برای رقابت هستند.
این امر و نیز افزایش مداوم در خودکار شدن پروسه های تولیدی، باعث کاهش تولید به نسبت تعداد کارگران در کل صنعت در طول زمان شده است.
آمار مربوط به اشتغال این صنعت که توسط دفتر داده های نیروی کار (BLS) جمع آوری می شود، میزان اشتغال واقعی ایجاد شده توسط صنعت پتروشیمی را کمتر از حد برآورد می کند، زیرا شامل تعداد مدیران شرکت، و افراد متخصص و کارکنان خدماتی نمی شود. در نتیجه، اشتغال واقعی در حدود 10 تا 15 درصد بالاتر از آماری است که BLS منتشر کرده است.
جدول 1- اشتغال ایجاد شده در صنعت پتروشیمی بین سال های 2014 تا 2018
منبع: Bureau of Economic Analysis, Bureau of Labor Statistics, National Science Foundation, American
کل تاثیر صنعت پتروشیمی بر اشتغال
ابزارهایی که این صنعت به واسطه آنها اشتغال ایجاد می کنند بسیار بیشتر از اشتغال مستقیمی است که توسط این صنعت گزارش می شود. برای ارزیابی تاثیر واقعی صنعت پتروشیمی بر اشتغال باید موارد زیر را در نظر داشت:
· اشتغال مستقیم- افرادی که به طور مستقیم برای صنعت کار می کنند. به عنوان مثال، در صنعت پتروشیمی این امر شامل اپراتورهای کارخانه، مهندسان تحقیق و توسعه، شیمیدان ها و غیره می شود.
· اشتغال غیر مستقیم- افرادی که برای مشاغل سایر صنایع کار می کنند (مانند عرضه کننده ها) که به صورت غیر مستقیم توسط صنعت حمایت می شوند و تحت نظارت صنعت قرار دارند. به عنوان مثال، در صنعت پتروشیمی این نوع اشتغال مثل رانندگان کامیون هستند که مواد را از و به کارخانه حمل می کنند و تحت نظارت شرکت ثالث هستند.
· فعالیت های مربوط به بخش مخارج- مشاغلی که در عرضه کننده های عرضه کننده وجود دارد (برای مثال تولیدکنندگان کامیون هایی که باید کامیون های مورد نیاز برای حمل مواد از و به کارخانه را تولید کنند)، و در صنایعی که توسط دستمزدهایی که به کارکنان شاغل در بخش های عرضه کار می کنند، پرداخت می شود (برای مثال، امکانات پزشکی و کافی شاپ ها).
کارکنان دانش
صنعت پتروشیمی موتور محرکه قوی از نوآوری و خلاقیت است. این امر به دلیل کارکنانی است که دانش تخصصی دارند. «کارکنان دانش» واژه ای است که برای اولین بار توسط استاد مدیریت پیتر دروکر (Peter Drucker) دهه ها پیش ابداع شد. این واژه به کارکنانی اشاره می کند که مدرک دانشگاهی دارند یا آموزش کسانی که وظایف اصلی شان شامل توسعه یا کاربرد دانش تخصصی در محل کار است.
در صنعت پتروشیمی از هر 10 نفر کارمند بیش از 4 نفر پست های مربوط به امور اجرایی، فروش، خدمات فنی، تحقیق و توسعه و کارمندی دارند. دانشمندان و شیمیدان ها و مهندسان در کل 10 درصد از کل کارکنان این صنعت را تشکیل می دهند.
تحلیل انجمن شیمی آمریکا در مورد کارکنان دانش اشتغال را به تفکیک ماهیت و نوع شغل دسته بندی می کند (در مقابل سطح آموزشی). این مشاغل با ویژگی ها و توانمندی های تحلیلی، اطلاعات، سازماندهی، برنامه ریزی، رهبری و هدایت، کنترل و نظارت و فنی به عنوان کارکنان دانش در نظر گرفته می شوند.
باید این نکته را یادآوری کرد که به دلیل تغییر تعاریف، ممکن است این تحلیل ها را نتوان با تحلیل های قبلی مقایسه کرد. از آنجایی که BLS تعداد واقعی کارکنان صنعت پتروشیمی را کمتر از حد برآورده کرده بود و به این دلیل که این کم برآورد کردن بیشتر ناظر بر مدیریت شرکت ها و کسانی است که خدمات فنی و تحصصی ارائه می دهند، بنابراین سهم کارکنان دانش احتمالا خیلی بیشتر از آنچه است که در جدول 2 نشان داده شده است.