یکی از چالش های عمده شرکت‌ها تلاش‌هایی است که باید انجام بدهند تا بتوانند در دوره شیوع ویروس کووید- 19 نیروی کار خود را ایمن نگه دارند و به طور همزمان بتوانند تقاضای مشتریان را پاسخگو باشند و در برخی موارد حتی ظرفیت تولید خود را افزایش دهند.
بسیاری از تولیدکنندگان مانند تولیدکنندگان مواد شیمیایی پایین دستی با کاهش شدید تقاضا برای بخش های خودروسازی، ساخت و ساز و سایر بخش های تولیدی مواجه شده اند به طوری که میزان تقاضا برای آنها نصف شده است.
این در حالی است که تقاضا برای مواد شیمیایی تخصصی مربوط به مراقبت های بهداشتی، خانوار، صنعتی و مصارف سازمانی با افزایش قابل توجهی مواجه شده است، به خصوص محصولاتی مانند انواع ضد عفونی کننده ها و پاک کننده ها که در دوران شروع ویروس کرونا مصرف بسیار بالاتری دارد.
شرکت های پتروشیمی به شکل های متفاوتی تحت تاثیر شیوع این ویروس قرار گرفته اند و به همین دلیل هر کدام از آنها باید با توجه به مشتریان خاص خود، زنجیره های عرضه و سایر عوامل موثر بر پروسه تولید خود شیوه مقابله با این ویروس را تعیین کنند.
اگرچه برای همه شرکت هایی که در صنعت پتروشیمی و مواد شیمیایی فعالیت می کنند مسائلی مانند زنجیره ارزش و سرمایه در گردش یکی از مهمترین و حیاتی ترین مسائل است. این موضوع به خصوص برای تولیدکنندگان مواد شیمیایی که با چالش‌های عمده‌ای در محیط بازار فعلی مواجه هستند از اهمیت بالایی برخوردار است.
شرکت های پتروشیمی می توانند برای بهبود سرمایه در گردش خود از رویکردهای متفاوتی استفاده کنند که برخی از آنها را در ادامه می‌خوانید:
تجدیدنظر در مورد مالیات، حسابهای پرداختنی و سایر اقداماتی که باید به منظور حفظ انعطاف پذیری نقدینگی انجام شود
شرکت ها و تولیدکنندگان محصولات شیمیایی در ایالات متحده آمریکا می‌توانند از منافع قانون تعویق مالیات تحت برنامه کمک، آسودگی و امنیت اقتصادی (CARES Act) بهره مند شوند.
علاوه بر این تولیدکنندگان می توانند از تعویق سفارش‌های خرید صادر شده و کاهش تعداد تراکنش ها یا تعویق پرداخت ها بهره مند شوند. علاوه بر این، شرکت های پتروشیمی می توانند با مالکین کارخانه ها و دفاتر خود صحبت کنند تا پرداخت اجاره آنها را به تعویق بیندازند.
نگاه نقادانه تر به عقلایی سازی پرتفو و بهینه سازی موجودی انبار
در گذشته شرکت های پتروشیمی ( بخش خصوصی شرکت های تولید کننده مواد شیمیایی تخصصی) نسبت به بازنگری در پرتفوی خود بسیار محافظه کار بوده‌اند.
اگرچه هر چقدر که پرتفو بزرگ تر و متنوع تر باشد پیش بینی تقاضا بسیار مشکل تر خواهد بود. بدون داشتن سیگنال های شفاف و پیش بینی های دقیق ممکن است شرکت های پتروشیمی با افزایش غیر ضروری موجودی انبار مواجه شوند. آنچه که در دوره های گذشته فقط ضایع کردن منابع محسوب می‌شد در شرایط اقتصادی کنونی می تواند در حد فاجعه باشد.
جمع آوری داده ها نباید کار بسیار پیچیده ای باشد؛ سیگنال های مربوط به تقاضا را اگر دقت کنیم می توانیم به خوبی ردگیری کنیم. در دوره بی سابقه کنونی زمانی که بسیاری از مشتریان در همه صنایع رفتارهای غیرعقلایی دارند - به نحوی که برخی از آنها کاملاً از خرید کالاها صرف نظر می کنند و برخی دیگر به احتکار کالا ها می پردازند- اگر نگاه دقیقی به انبارهای کالا بنداز بیندازیم به وضوح می توانیم متوجه بشویم که مشتریان به چه چیزی بیشتر نیاز دارند، با چه چیزی می توانند و با چه چیزی نمی توانند زندگی کنند.
همکاری و شراکت با عرضه کنندگان و مشتریان به منظور تقویت انعطاف پذیری متقابل در بلند مدت و موفقیت کسب و کار
در حالیکه تولیدکنندگان محصولات شیمیایی پرتفوی خود را عقلایی می کنند، باید به این نکته مهم نیز توجه داشته باشیم که فشاری که عرضه کنندگان کلیدی و مشتریان آنها در شرایط بسیار سخت و پیچیده تجاری کنونی تجربه می‌کنند نیز بسیار قابل توجه است.
این صنایع شامل صنایع نفت و گاز نیز می شود که هم با کاهش تقاضا و هم با جنگ قیمتی مواجه هستند. بسیاری از تولیدکنندگان خودرو نیز مجبور شده اند تا تولیدات خود را معلق کنند تا بتوانند در شرایط رکود اقتصادی سلامت و ایمنی نیروی کار خود را تضمین کنند.
در واقع عرضه‌کنندگان خاصی هستند که از اهمیت بسیار بالایی در زنجیره ارزش برخوردارند، زیرا محصولات خاص را برای مشتریان خاص می سازند و شیوع ویروس کرونا می تواند توانایی آنها را برای حفظ کسب و کار خود را مورد تهدید قرار دهد. بسیار سخت است که این دسته از عرضه کنندگان به طور همزمان هم به مذاکرات مربوط به تولید فکر کنند هم تفکر خلاق داشته باشند و هم مدل های تجاری خود را به روز کنند.
یکی از فرصت‌هایی که شرکت‌های پتروشیمی استفاده می‌کنند تا به عرضه کنندگان کمک کنند تا از لحاظ مالی در امنیت باشند عرضه برنامه های است. برنامه های مالی به عرضه کنندگان این امکان را می دهند که هر زمانی که نیاز باشد بدون اینکه نیاز به وام داشته باشند از این منابع مالی استفاده کنند.
در طول چند ماه گذشته تعداد عرضه کنندگان که به استفاده از این منابع مالی و مزیت های ناشی از هم روی آورده اند در حال افزایش است.
مدیریت سرمایه در گردش
پس از اینکه به طور فوری با چالش‌ها مواجه شدیم باید در مورد مدیریت سرمایه در گردش نیز اقدامی بکنیم. مدیریت سرمایه در گردش به دارایی های جاری شرکت گفته می شود که شامل موجودی کالا و بدهی های جاری سازمان مورد نظر می گردد. مدیریت سرمایه در گردش ضمانت کننده ادامه فعالیت شرکت می باشد که کار آن شناسایی دریافت ها و پرداخت های وجوه نقد است. این نوع مدیریت در حقیقت یک استراتژی در حسابداری مدیریت به شمار می رود که تمرکز بر روی آن باعث تامین موارد مورد نیاز از جمله دارایی ها و بدهی های جاری می گردد.
سرمایه در گردش به مجموعه مبالغی گفته می شود که در دارایی های جاری سرمایه گذاری می گردد که سرمایه در گردش خالص پس از کسر بدهی های جاری سازمان از دارایی های جاری آن، حاصل می گردد.
پیاده سازی یک سیستم مدیریت سرمایه در گردش یک راه عالی برای بسیاری از شرکت‌هاست تا درآمدهای خود را افزایش دهند. دو جنبه اصلی مدیریت سرمایه در گردش، تجزیه‌وتحلیل نسبت سرمایه در گردش و مدیریت اجزای جداگانه تشکیل‌دهنده سرمایه در گردش است.
چند نسبت عملکرد کلیدی سیستم سرمایه در گردش شامل نسبت سرمایه در گردش، گردش موجودی و نسبت وصول است. تحلیل نسبت های مالی باعث می‌شود تا مدیریت حوزه‌هایی را که نیاز به تمرکز بیشتری دارند نظیر مدیریت موجودی‌ها، مدیریت وجه نقد و مدیریت حسابهای دریافتنی و پرداختی را شناسایی کند.
حتی بدون آنکه پیش بینی شفافی نسبت به آینده داشته باشیم، همین حالا می توانیم برنامه ریزی داشته باشیم در مورد اینکه شرکت چگونه می تواند جریان نقدی و سرمایه در گردش خود را مدیریت کند، زمانی که محدودیت‌های مربوط به شیوع ویروس کرونا کمتر شده و تقاضای مشتریان شروع به افزایش می کند.
به هر حال آنچه که مسلم است این است که جریان های نقدی باید حتماً مدیریت شوند نه تنها برای اینکه سازمان را در شرایط فعلی حفظ بکند بلکه برای اینکه جریان نقدی آینده نیز روشن باشد.