استراتژی های موفقیت شرکت های فعال در صنایع پایین دستی

پایداری می‌تواند دسترسی به مدل های تجاری نوآورانه را تصحیح کند، این کار از طریق سرمایه‌گذاری در ابزارهای منجر به پایداری و کاهش استفاده از سوخت های فسیلی صورت می گیرد، بدین شکل که از سوخت‌های فسیلی به عنوان نهاده ای برای افزایش تولید محصولات تجدید پذیر استفاده می شود، یا به این شکل که ترکیب سوخت های فسیلی و انرژی های تجدید پذیر استفاده می شود.

 به عنوان مثال شرکت پتروشیمی و پالایشی مانگالور از یک کارخانه انرژی خورشیدی ۶ مگاواتی در پالایشگاه خود استفاده کرده است تا بدین ترتیب میزان کربن خالص منتشر شده از این کارخانه را کاهش دهد.

 سوالی که مطرح می‌شود این است که چگونه هر شرکت مسیرهای متفاوت موجود برای رسیدن به پایداری را می‌بیند و چگونه آنها را ارزیابی می کند – مسیرهای پیش روی این شرکت ها از عواملی مانند هزینه ضروری، تجربه برند سازی یا فرصتی برای کشف ارزش های پنهان عبور می کند. 

 تبدیل فناوری با مقیاس بزرگ (عملیاتی)

 انتظار می رود که فناوری اطلاعات که نیروهای پیش برنده آن اتوماسیون، تجزیه و تحلیل اطلاعات و هوش مصنوعی است تاثیر بسیار چشمگیری بر صنایع پایین دستی داشته باشد. این تأثیر توسط مشاوران و ارائه دهندگان راه حل های کسب و کار مستند شده‌ و در آینده نه چندان دور با گذشت چند سال می توان این داده ها را تجزیه و تحلیل و به نحو موثری این تاثیرات را ارزیابی کرد.

 یک فرصت دیگر نیز در دل جنبه عملیاتی وجود دارد که به نظر می رسد تغییر بسیار بزرگی را ایجاد خواهد کرد. مبنای این فرصت وجود دارایی به ارزش ۳ تریلیون دلار آمریکا در این صنعت است.

عواملی مانند تغییر ترکیب خوراک ها (از یک خوراک به چندین خوراک)، مقررات بسیار سخت گیرانه در مورد نحوه استفاده از انرژی ها (انتشار آلاینده های حاوی کربن، بازیافت پلاستیک ها)، و اختلالات در بازارهای نهایی (افزایش تقاضای نفت تا دهه ۲۰۳۰) می تواند کارایی و صرفه اقتصادی بسیاری از تکنولوژی های قدیمی و فرآیندهای تولید محصولات را که برای دهه های متمادی مورد استفاده بوده اند به چالش بکشد.

 به عنوان مثال استراتژی شرکت MOL در سال ۲۰۳۰ که هدف آن افزایش تولید غیرسوختی در فرآیند پالایش از ۳۰ درصد فعلی به ۵۰ درصد کل محصول است، می تواند پیش شرط تغییرات پیش رو در پیشرفت و عملیات صنایع پایین دستی باشد.

 علاوه بر این ظهور تکنولوژی های بسیاری که می توانند بسیاری از فرآیندهای میانی را حذف کنند (به عنوان مثال فناوری تبدیل نفت خام به مواد شیمیایی)، کاهش هزینه های خوراک و به طور کلی کاهش شدت گازهای گلخانه‌ای (به عنوان مثال اکسید کردن مستقیم متان)، یا داشتن یک فرایند کاتالیزوری برتر و راکتوری (به عنوان مثال روش های تبدیل زغال سنگ به گاز های مایع در چین) می تواند فرصت های بی نظیر را برای تازه واردان به این صنعت فراهم کند.

 برای مثال شرکت های سعودی آرامکو و سابیک برای پروژه تبدیل نفت به مواد شیمیایی برنامه ریزی کردند، که هدف این پروژه ها کاهش هزینه های سرمایه به اندازه ۳۰ درصد در مقایسه با پروژه های پالایش سنتی است.

 با توجه به اختلالات موجود در بازارهای نهایی، تامین خوراک و بازارهای مصرف نهایی محصولات پایین دستی، این صنعت می باید انعطاف پذیری بیشتری در فرایندها و نیز در فناوری‌های عملیاتی اش داشته باشد.

 به زبان ساده تصمیم‌گیری در مورد سرمایه گذاری، انتخاب فناوری، تجدید ساختار طراحی فناوری های جدید مورد استفاده، یا حتی پیش بینی شکاف عرضه و تقاضای آینده می تواند متخصصان صنایع پایین دستی را به چالش بکشاند، به این دلیل که این رویه‌ها روابط بین داده- ستانده را تغییر داده است.

انتظار می رود که آینده صنعت پالایش و مواد شیمیایی با تاثیرات متقابل و پیچیده ۵ نیروی بازار یعنی خوراک، فن آوری های مربوط به تولید، بازار های نهایی، جهانی سازی و پایداری قرار بگیرد.

 احتمالاً تأثیر این اثرات متقابل در سراسر زنجیره ارزش صنعت پتروشیمی حس خواهد شد، چه در بخش پالایشگران ساده چه در بخش تولید کنندگان مواد شیمیایی تخصصی. شرکت هایی که در صنعت پتروشیمی فعالیت می کنند برای اینکه بتوانند در مقابل اختلالات پیش‌بینی‌شده آتی مقاوم باشند باید اقدامات زیر را انجام دهند:

 ارزیابی مجدد نقش و مالکیت در طول زنجیره ارزش

 جایگزینی مدل زنجیره عرضه خطی و مبتنی بر بازارهای نهایی با یک مدل اکوسیستم مربوط به ارزش های ذهنی، به کارگیری مجدد و توزیع مجدد هزینه کل و مالکیت دارایی ها در طول زنجیره ارزش تبدیل خوراک به کالاهای مصرفی از طریق مدل های تجاری جدید.

 اولویت بندی استراتژی های سرعت بخشیدن به بازار

 برنامه ریزی برای انجام کارها و جریان های مالی به نحوی که زمان و هزینه کاهش یابد، تسهیل دسترسی به فرصت‌های پیش آمده، به کارگیری شیمی و مهندسی با استفاده از تحلیل داده ها، پیگیری و استخراج اهداف پایداری پیشرفته در سطح زنجیره ارزش.

 ایجاد توانمندی بالا برای همکاری

 تعریف روش های جدید همکاری برای افزایش نوآوری در تولید مواد، مسئولیت پذیری در زمینه کاهش آلاینده های حاصل از صنعت پتروشیمی و تولید مواد شیمیایی در طول زنجیره های ارزش و عرضه، معاوضه حق اختراع و دانش فنی به خصوص در مورد بنگاه های فنی، و حمایت از نوآوری های مربوط به بازارهای نهایی

 تعمیق روابط با توزیع کنندگان

 شرکت های تولید کننده مواد شیمیایی تخصصی می توانند رابطه تولیدکننده- توزیع کننده فعلی را تغییر دهند تا نقش خاصی را برای توزیع کنندگان در بازارهای خاص تعریف کنند.

 انتخاب یک زبان جدید برای حضور در بازارهای جهانی

 با زبان اشتغال، سرمایه‌گذاری و استانداردهای پایداری صحبت کنید، به کشورها کمک کنید تا هزینه‌های مدیریت برنامه های بازیافت خود را کاهش دهند، حمایت استراتژیک و فنی را برای نرمال کردن رشد کنترل نشده در بخش غیر رسمی بازیافت پلاستیک ادامه دهید، و استراتژی های جدید برد-برد را در حوزه تجارت تعریف کنید.

مذاکره برد برد یکی ا ز انواع مذاکره است که در طی آن ، از همه فرصت ها و امکانات استفاده شود تا هر دو طرف به هر آنچه که می خواهند دست یابند.