در سال ۱۹۶۷ میلادی سه شرکت پتروشیمی در آفریقای جنوبی یعنی شرکت ملی محصولات شیمیایی (NCP)، شرکت توسعه صنعتی (IDC) و فدرال ولکزبلگینگز (FVB) همه دارایی خود را در صنعت پتروشیمی تبدیل به یک شرکت واحد کردند که تحت عنوان شرکت سنتراچم شناخته می شود. اولین پروژه شرکت سنتراچم یک سرمایه گذاری مشترک با شرکت آمریکایی یونی رویال برای تولید مواد شیمیایی لاستیکی بود.
سرمایه‌گذاری جدید این شرکت تحت عنوان کربوچم خیلی زود شرکت تولید لاستیک مصنوعی آفریقای جنوبی (SRC) را خرید و از آن پس محصولات متنوعی مانند لاستیک مصنوعی، روان کننده های بر پایه آب، کاربید، استیلن و دوده در این شرکت تولید می‌شد.
از آن پس از شرکت سنتراچم به سرمایه گذاری های مشترک دیگری نیز روی آورد. در سال ۱۹۷۲ میلادی، با شرکت هوشت اس. ای. (Hoechst SA) شریف شد و شرکت سافری پول (Safripol) را تاسیس کرد، شرکتی که پلی اتیلن سنگین و پلی پروپیلن تولید می‌کرد.
پس از آن شرکت سنتراژ با شرکت اولین شریک شد و شرکت آکوا کلر را تاسیس کرد، این شرکت محصولات تصفیه آب بر پایه کلر را تولید می‌کرد. خرید شرکت آگری کورا، که در واقع تولیدکننده اصلی حشره کش ها و آفت کش ها بود باعث شد که صنعت پتروشیمی آفریقای جنوبی رسماً وارد صنعت تولید مواد شیمیایی کشاورزی شود.
تنوع بین‌المللی شرکت سنتراچم همچنین شامل خرید شرکت آمریکایی تولید موادشیمیایی همپشایر در سال ۱۹۹۵ میلادی می شود. دلیل انتخاب شرکت همپشایر برای خرید محصولات این شرکت، فناوری های آن و بازارها (مواد شیمیایی تخصصی ارگانیک در محصولات مصرفی، محصولات مراقبت شخصی، صنعتی، کشاورزی و دارویی مورد استفاده قرار می‌گیرد) شرکت هایی که در گروه سنت را چه فعالیت می‌کردند را تکمیل می کرد.
اگرچه با شروع دهه ۱۹۹۰ میلادی عوامل متعددی - شامل رقابت بین المللی، نرخ های بهره بالا و خشکسالی در آفریقای جنوبی- سودآوری شرکت سنتراچم را به شدت تحت تاثیر قرار داد. کاهش شدید ارزش رند آفریقای جنوبی باعث شد که این شرکت در شرایط آسیب پذیری قرار بگیرد.
در سال ۱۹۹۷ میلادی، قبل از بازسازی ساختاری گروه سنتراچم شرکت شیمیایی داو کمیکال کنترل این سازمان را به عهده گرفت. پس از آن شرکت داشت که میکا شرکت های هوشت اس. ای. و سافری پول را خرید و و ساختار آن ها را بازسازی کرد و در قالب گروه‌های اگر هر فرد و سنا چه به آگروساینس داو اضافه کرد.
در سال ۲۰۰۱ میلادی، شرکت داغ که کار برخی از بخش‌های سنتراچم، شامل بخشهایی که الکل، انواع رزین، سوربیتول و آمین ها را تولید می‌کردند به فروش گذاشت. در آغاز سال ۲۰۰۶ میلادی شرکت داو در آفریقای جنوبی از دو شرکت مهم تشکیل می شد، شرکت داو آگروساینس و داو پلاستیکز.
وضعیت کنونی صنعت پتروشیمی آفریقای جنوبی
صنعت پتروشیمی در آفریقای جنوبی بزرگترین صنعت از نوع خودش در آفریقا است و به شدت متنوع است. این صنعت به صورت کلی به ۱۱ زیر بخش تقسیم می‌شود که در نمودار ۱ نشان داده شده است.
به رغم پیچیدگی های این صنعت و تحولات اخیر آن، زیرساخت های آن بسیار معقول به نظر می رسد و انتظار می رود که رشد خوبی را در آینده تجربه کند. آفریقای جنوبی همچنان سعی می کند که در تولید مواد شیمیایی به خودکفایی برسد. اگرچه این کشور هنوز از صادرات و واردات کالاها به عنوان راهی برای تقویت روابط تجاری با کشورهای کلیدی به ویژه ایالات متحده آمریکا، آلمان و چین استفاده می کند. جدول ۱ پروفایل صادرات و واردات زیربخش های صنعت تولید مواد شیمیایی آفریقای جنوبی را نشان می دهد.
نمودار ۱- صنعت پتروشیمی آفریقای جنوبی به شدت متنوع است. این نمودار بخش های کلیدی صنعت پتروشیمی آفریقای جنوبی و سهم آنها را از کل تولید این کشور نشان می دهد.
جدول ۱- صادرات و واردات محصولات شیمیایی در آفریقای جنوبی، میلیارد دلار آمریکا
باید بر این نکته مهم تاکید کنیم که صنایع بر پایه زغال سنگ در صادرات آفریقای جنوبی نقش کلیدی دارند. ۵ محصول صادراتی برتر در سوخت های معدنی، انواع روغن ها و محصولات ضد عفونی عبارتند از زغال سنگ، روغن های نفتی، واکس های معدنی، برق و سایر محصولات به دست آمده از قطران زغال سنگ است.
نمودار 2 محصولات صادراتی را در این زیربخش نشان می دهد. زغال سنگ مه مترین عامل ایجاد درآمد صادراتی در این کشور است؛ بیش از ۲۵ درصد ( تقریبا ۷۰ میلیون تن در سال) از زغال سنگ استخراج شده از معادن این کشور صادر می‌شود.
نمودار 2- صنایع مرتبط با زغال سنگ یکی از بخش‌های اصلی پروفایل صادراتی صنعت پتروشیمی آفریقای جنوبی است
بیشترین میزان ذخایر زغال سنگ آفریقای جنوبی در استان‌های لیمپوپو، مومالانگا، ایالت آزاد، کوازولوناتال و دماغه شرقی قرار دارد. بیشترین تمرکز معادن زغال سنگ نیز در نزدیکی شهر ویت بنک، ارملو و سکوندا قرار دارد.
زغال سنگ با درجه پایین معمولاً برای گرمایش، تولید برق و گازی سازی مورد استفاده قرار می گیرد. زغال سنگ های با کیفیت و معمولاً برای صادرات نگه داشته می‌شود که بخش عمده‌ای از آن از طریق ترمینال زغال‌سنگ ریچاردز بی، بزرگترین مجموعه صادراتی زغال سنگ آفریقا واقع در ساحل کوا زولو ناتال در سواحل اقیانوس هند انجام می شود.