استراتژی های بین المللی پیش کنشگرایانه در شرکت های کوچک و متوسط (SME) خوشه ای – قسمت دوم

از دهه 1980 و به طور خاص، 1990، شرکت های خوشه ای از صادرات به بین المللی شدن تابع تولید، توسعه پیدا کرده اند ( بیگرو، 2006 ؛ دانا، ولپ، هان و راتن، 2008 ؛ لورنتزن، 2008 ؛ سامارا و بلوسی، 2006 ؛ ساکسنیان، 2007 ؛ ژوکلا، 2006).

بین المللی شدن خوشه، مراحل تحقق یافته در حالت های مختلف حاکمیتی را دنبال کرده است ، یعنی (1) صادرات با حاکمیت شبکه مبتنی بر برونسپاری منطقه ای، (2) برونسپاری برون مرزی (3) فراساحلی غیرفعال ( سرمایه گذاری خارج مستقیم از طریق شرکت های تابعه خارجی یا سرمایه گذاری مشترک) و (4) انتقال مجدد ( ماریوتی، میکوچی و ماناتانارو، 2004 ؛ بیگرو، 2006 ؛ ژاکلا، 2006 ؛ دی پروپریس و همکاران، 2008 ؛ ماروتی، ماتینلی و پیکیتالو، 2003 ؛ کاترینی، 2011). این حالت های حاکمیتی مرتبط با محلی سازی زنجیره ارزش هستند که از حفظ فعالیت های موجود درون خوشه ای و اشکال مختلف جابجایی، یعنی حرکت زنجیره ارزش از تجمع منبع، ناشی شده اند . حاکمیت و محلی سازی زنجیره ارزش، به توسط استراتژی های بین المللی شبکه های کانونی خوشه ای، هدایت شده است که مبتنی بر تمایز و یا هزینه هستند ( بیگرو، 2006 ؛ کاسمانو و همکاران، 2010 ؛ دی پروپریس و همکاران، 2008 ؛ گیولیانی، 2011 ؛ موناری و همکاران، 2011 ؛ ساکسنیان، 2007 ؛ ژاکلا، 2006)( جدول 1).

بین المللی شدن خوشه ای در شکل صادرات ( مرحله 1) یک فرآیند خنثی بوده است که به توسط تمرکز بر روی تامین تخصصی در یک منطقه مشخص، ایجاد شده است . این گزینه با استفاده از برون سپاری و روابط شبکه در خوشه، به بهره برداری رسیده است . به طور طبیعی، سیستم تولید منطقه ای، ورودی های لازم بدون دسترسی را به صورت محلی، وارد کرده است. به ویژه برای خوشه ها در اقتصادهای در حال ظهور، این ورودی ها برای ارتقاء فن آوری و ایجاد پیوند برای فعالیت های تجارت بین المللی بیشتر حیاتی است . با این حال، زنجیره های ارزش به طور فزاینده ای خطر خوشه قفل شده حتی به صورت قوی تر را ایجاد کرده است . قفل شدن حتی قوی تر است. هزینه رقابتی و رقابت فناوری، منابع بین المللی، بین المللی شدن و مدیریت توابع کسب و کار پراکنده را شبیه سازی کرده است. همزمان، توسعه فن آوری های اطلاعات و ارتباطات ، هماهنگی بین المللی تدارکات، تولید و توسعه تکنولوژی را تسهیل کرده است. در نتیجه، صادرات به توسط برون سپاری ( مرحله 2 و 3)، دنبال شده است که به معنی انتقال به یک کشور خارجی از وظایف زنجیره ارزش است که قبلا به توسط خود شرکت و یا به توسط تامین کنندگان آن در خوشه منبع، ارائه شده است ( کریکگارد، 2008 ؛ مسینی و همکاران، 2010 ). برونسپاری برون مرزی ( مرحله 2)، متشکل از قراردهای فرعی با تامین کنندگان خارجی است. فراساحلی غیر فعال، ( مرحله 3)، دخالت مالکیت را در بر می گیرد، یعنی ؛ سرمایه گذاری خارجی مستقیم در شرکت که یا به طور کامل به شرکت وابسته است و یا به طور مختصر به توسط شرکت های مشترک، کنترل می شود که کنترل بهتر در خصوص فعالیت های برونسپاری را تضمین می کند اما حاکی از خطر سرمایه گذاری بیشتر و تلاش سازمانی است ( کریکگارد، 2008 ؛ مسینی و همکاران، 2010). عدم موفقیت در ایجاد شرایط مورد انتظار شرکت به منظور دستیابی به کارائی مناسب و کیفیت ممکن است منجر به انتقال مجدد شود ( مرحله 5)، یعنی ؛ برگشت فعالیت های انتقال داده شده به خوشه منبع ( بامگاردنر، بالمن، شولر و کریسی، 2011 ؛ کاترینی، 2011). همچنین، حرکت این استراتژی می تواند به توسط ذینفعان از خوشه منطقه ای، اعمال شود که سرمایه گذاری مجدد به منظور شبیه سازی شغل های منطقه ای و رشد را انتظار دارد ( آگوستینو و همکاران، 2015).

در مرحله صادرات، شرکت ها عمدتا بر منابع تولید محلی، متکی می باشند در حالی که ورود برخی وردی ها را نیز پشتیبانی می کند. حیطه انتقال مجدد مرتبط با تفاوت های برون مرزی است. این می تواند یک انتقال انتخابی و فقط محدود به بعضی بخش های زنجیره ارزش و یا انتقال تکراری باشد که انتقال تمام یا اکثریت عملیات خارج از تجمع والد را در بر می گیرد ( گانکارژیک و گانکارژیک، 2011). انتقال مجدد، اشاره به ارزش افزوده بالاتر و توابع افزوده بر ارزش پایین تر در زنجیره ارزش دارد ( مودامبی، 2008 ). فعالیت های افزوده بر ارزش بالاتر متشکل از R&D و طرح، مهندسی، تولیدات پیشرفته و خدمات پس از فروش می باشد. این فعالیت ها در خوشه والد و یا حرکت به سوی اقتصاد پیشرفته، حفظ شده است ( مودامبی، 2008 ؛ جانکینز و تالمن، 2010 ؛ مکفرسون و وانچان، 2010). فعالیت های افزوده بر ارزش پایین تر، تولید مواد خام و مولفه ها، پردازش و خدمات استانداردسازی شده را در بر می گیرد ( بیگرو، 2006 ؛ دی پروپریس و همکاران، 2008 ؛ استروگن، بیسبرویک و گریفی، 2008). آنها، عمدتا از اقتصاد پیشرفته و با هزینه بالا به اقتصاد با هزینه پایین و در حال ظهور، منتقل می شوند ( دی پروپریس و همکاران، 2008 ؛ استروگن، 2003).

شرکت های کانونی، استراتژی های رقابتی خودرا را با حالت های حاکمیت و انواع انتقال مجدد، هماهنگ می کنند که قادر به کاهش هزینه های عوامل تولید ( رهبری هزینه ) و یا تقویت ظرفیت فناوری و یا اولویت خدمات می گردد ( متمایز سازی ) ( برادرزو ناکاس، 2004 ؛ فرانسیونی و همکاران، 2013). این اهداف در روش های خاص اتخاذ حاکمیت، منعکس شده است. استراتژی رهبری هزینه، مبتنی بر کارائی فرآیند تولید (مکانیزاسیون و اتوماسیون) می باشد که به بهروری از صادرات به منظور دستیابی به افزایش حجم فروش، می پردازد. علاوه براین، این برونسپاری برون مرزی فعالیت های افزوده بر ارزش پایین تر را اتخاذ می کند که برای اقتصادی با هزینه بالا نسبت به اقتصادی با هزینه پایین و در حال ظهور، ناکافی است. استراتژی تمایز، صاردات را براساس تمرکز بر موقعیت مناسب جهانی برای تولیدات مارک دار همراه با فناوری برتر یا ارتقاء یافته به سمت فعالیت های افزوده بر ارزش بالاتر، اعمال می کند. برونسپاری برون مرزی و فراساحلی غیرفعال در این استراتژی متشکل از انتقال مجدد فعالیت های افزوده بر ارزش بالاتر به مرحله انتقال پیشرفته در تحقیق به اشتراک گذاری دانش و توسعه می باشد. مرحله انتقال مجدد ، به دلیل ناتوانی در دستیابی به مزایا، دارای انگیزه است به طوری که استراتژی های مورد نظر هم در هزینه و هم در تمایز، انتظار می رود.

استراتژی ها و گزینه های حاکمیت بین المللی سازی، مفاهیم مختلفی برای توسعه بیشتر خوشه های منبع دارد. گسترش بین المللی می تواند نتایج مثبتی را به همراه داشته باشد مانند افزایش بهره وری، نوآوری و سرعت در بازار برای شرکت های خصوصی. از سوی دیگر، این، تهدید "تکه تکه کردن" ، تجمع روابط مشارکتی منحصر به فرد آن و قابلیت های اصلی، را افزایش می دهد. استدلال می شود که در زمینه تولید تابع تولید جهانی و فعالیت های تجاری پراکنده، خوشه ها یک شانس دارند تا فقط به عنوان هسته های غالب دانش در زمینه های تخصصی خود، برتری داشته باشند ( استورگن، 2003). بنابراین، چشم انداز توسعه آنها بستگی به توانایی حفظ دانش اصلی در تجمع در زمان پیگیری مشارکت بین المللی دارد که در جستجوی منابع و تولید کارآمدتر می باشد . با در نظرگرفتن وابستگی مهارت های اصلی SME در شبکه های خوشه منبع و تهدید قفل شدن در صورتی که این شبکه ها وابسته به منابع خارجی باشند، خوشه SME ها باید در ادامه در دو هدف ، یعنی دنبال کردن هزینه های بین المللی خود و یا استراتژی های تمایز، ترکیب شود.

جدول 1

حالت های حاکمیت بین المللی سازی خوشه، محلی سازی زنجیره ارزش و استراتژی های رقابتی شرکت های کانونی.

1. با ایجاد شبکه های بین المللی که دسترسی به منابع خارجی ملموس و غیر ملموس را تضمین می کند، از قفل شدن، اجتناب کنید.

2. حفاظت از تقلید و توسعه مهارت های اصلی نهادینه شده در شبکه های خوشه منبع.

استراتژی ها و گزینه های حاکمیت بین المللی شدن ارائه شده در جدول 1، در رویارویی با اهداف فوق، یکسان نیستند. علاوه براین، آنها در SMEs مرتبط با شرکت های بزرگ با توجه به محدودیت های منبع و وابستگی به حاکمیت خوشه ای کسب و کارهای کوچک، کارائی کامل ندارند. به منظور شناسائی استراتژی های پیشگیرانه بین المللی که در تحقق دو هدف و امکان پذیری برای خوشه SMEs، موثر هستند، ما یک ارزیابی نظاممند را در بخش های زیر، انجام دادیم.

4.چارچوبی برای ارزیابی امکان سنجی و اثربخشی استراتژی های بین المللی برای خوشه SMEs

ارزیابی اثربخشی خوشه SMEs، مستلزم یک چارچوب است که معیار ارزیابی و روش تحقیق تلفیقی و مورد بررسی در این مقاله را مشخص کند. متعاقبا، ما اثربخشی های های استراتژیهای SME همانطور که ظرفیت آنها، این دو هدف را محقق می سازد را مشخص می کنیم.

1.     با ایجاد شبکه های بین المللی که دسترسی به منابع خارجی ملموس و غیر ملموس را تضمین می کند، از قفل شدن، اجتناب کنید.

این هدف می تواند با شکل گیری روابط مشارکتی و یا جمعی، محقق شود که منبع گذاری دانش و یا دارایی های ملموس به یک روش کارآمدتر در مقایسه با خوشه والد را امکان پذیر می سازد. بازکردن شبکه های خوشه ای، یک جایگزین به منظور تمرکز فراگیر داخلی است که تخصص و تفکیک پذیری را ارائه می دهد ( آۀبرتی، 2006 ؛ گلاسمیر، 1994 ؛ گاربر، 1993 ؛ گریریری و پیتروبلی، 2004 ؛ هسو و لین، 2011؛ سورن – فریز و سورنسن، 2005). تبادل دانش، برای تحقق در مقایسه با منابع ملموس، دشوارتر است. برای حصول اطمینان بیشتر از منابع ناملموس، روابط بین المللی شرکت های کانونی نیاز به غلبه بر چنین مشخصه هایی نظیر مدت زمان طولانی، مشارکت شدید با توجه به پیچیدگی پروژه های تحت نظارت و نیز انتقال متقابل فناوری و دانش فنی بین این شرکت های کانونی و مشارکت های آنها در موقیعت های جدید دارد ( نانکا، 1991 ؛ گرتلز، 2007 ؛ کاگوت، 2000 ؛ هاگینز و جانستون، 2010 ؛ جک و همکاران، 2008).

2.     حفاظت از تقلید و توسعه مهارت های اصلی نهادینه شده در شبکه های خوشه منبع.

این هدف، می تواند با حفظ شبکه های محلی برای اطمینان از مهارت های هسته ای، یعنی، دانش سازمانی و فناوری فنی و اغلب پیشرفته، تحقق یابد ( نانکا، 1991 ؛ گرتلز، 2007). انتقال مجدد انتخابی توابع ارزش افزوده پایین تر در چرخه ارزش در حالی که فعالیت های ارزش افزوده ارزش بالاتر را حفظ می کند، یک راه حل مطلوب در این راستا، ارائه می دهد. زمانی که توابع دانش فشرده و ارزش افزوده بالاتر به منظور تبادل دانش، مجددا انتقال داده شده اند، محلی سازی، بیشتر استانداردسازی شده است و عناصر تشکیل شده این فعالیت ها، ارائه شده است ( آمیغینی، لئون و رابلوتی، 2011 ؛ ساکسینان، 2007). چنین الگویی از جمع گرایی بین المللی به این مفهوم است که شبکه های داخلی در خوشه، از بین نمیروند ولی به منظور ترکیب با شبکه های بین المللی با یکدیگر ترکیب می شوند ( اسلسن و حریرچی، 2015 ؛ دی پروپریس و همکاران، 2008؛ هسینک، 2005).

دومین معیار مهم ارزیابی، امکان سنجی اتخاذ یک گزینه استراتژیک خاص به توسط SMEs است. این بعنوان ثبات برای گروه شرکت ها، درک شده است که ویژگی های مرتبط به عملیات در خوشه ها و بسط بین المللی به گونه ای که در بخش 2 و 3، بحث شد را در نظر می گیرد. براساس بحث پیشین، این مشخصه ها از میان سایر موارد، محدودیت های منابع و مقیاس و دامنه معایب، سختی در درونی سازی فعالیت ها ( ادغام عمودی )، انعطاف پذیری، تمایل به کار در شبکه ها، توانایی استفاده از منابع شبکه و وابستگی به این منابع را در بر می گیرند.

ما ارزیابی و تلفیق تحقیق در مورد استراتژی های بین المللی SME های خوشه ای بر اساس چارچوب را در شکل 1 نشان دادیم. تجزیه و تحلیل بر اساس استراتژی رقابتی انجام می شود (مزیت هزینه یا تمایز) و حاکمیت گزینه های بین المللی در ارتباط با انتقال روش. علاوه بر این، ما این انتخاب ها را مطابق با امکان سنجی اتخاذ به توسط SMEs و مطابق با توانایی تحقق دو هدف پیشنهادی برای استراتژی های بین المللی سازی خوشه SME ها، مورد ارزیابی قرار می دهیم. این ارزیابی با هدف شناسایی گزینه های استراتژیک، صورت می گیرد که هم امکان سنجی برای SMEs و هم اثربخشی در پرداختن به دو هدف، در مقایسه با دیگر گزینه های در نظر گرفته شده را نشان می دهد.

هنگام اجرای چارچوب فوق، ما جریانهای بررسی های پیشین در خصوص موضوع بین المللی شدن SME دربستر خوشه ها، یعنی پژوهش در کارآفرینی و کسب و کار کوچک، کارآفرینی منطقه ای، و توسعه منطقه ای را با یکدیگر ادغام می کنیم. جستجوی بررسی های صورت گرفته ابتدا در پایگاه کامل داده ABI در مجلات علمی بررسی شده به زبان انگلیسی، منتشر شده پس از سال 1990، با واژگان کلیدی مرتبط با بین المللی شدن خوشه ها، و SMEs، صورت گرفت. این عملیات، یک تعداد محدودیت در نتایج را تولید کرد که شامل سه موضوع می شد. بنابراین، ما تصمیم به جستجوی دستی در مجلات علمی که ترکیبی از کارآفرینی، کسب و کار کوچک و دیدگاه های منطقه ای بود، نمودیم ( هون، 2013).

واژگان کلیدی اضافی این پدیده و مفاهیم ، در حال حاضر به طور گسترده ای در زمینه بین المللی کردن شرکت های خوشه ای، مانند جابجایی، خوشه تکامل یا چرخه حیات خوشه ، منعکس می گردد. علاوه بر این، با غربالگری خلاصه ها و آثار مقاله، ما به طور هدفمند برخی از مشارکت ها را انتخاب کردیم که موضوع بین المللی شدن در خوشه ها را مورد توجه قرار می داد و یا به طور مستقیم به موضوع اندازه شرکت و یا ارائه یک احتمال به منظور پی بردن به رفتارهای رقابتی SME، اشاره داشت. علاوه بر این، هنگام تجزیه و تحلیل مقالات، ما به برخی از مشارکت ها به طور گسترده در قالب مقالات، فصل های کتاب و یا مونوگراف ها، اشاره کردیم. در نهایت، مبنای تحلیل ما (1) مقالات و کتابها یا فصل های کتابهای مفهومی و نظری و (2) مطالعات تجربی از بین المللی کردن SME، به ویژه در تنظیم خوشه بود. مهم است که اشاره کنیم که تمام مقالات مفهومی و نظری، بررسی های روایتی بودند و هیچ یک از آنها بررسی هایی نظاممند که ممکن است ثابت کنند این موضوع تحقیق در یک مرحله از روش شناسی خاص قرار دارد ، نبودند. با توجه به روش تحقیق بررسی های پیشین، مطالعه ما ترکیبی از رویکرد روایتی و نظاممند است که آن را از مقالات مفهومی موجود، متمایز می کند.